Nielicznym akwarystom udaje się z powodzeniem rozmnożyć Arowany. Jest to niezwykle trudne i wymaga idealnych warunków. Jest to trudne, ale nie niemożliwe.
Arowany są bardzo ciężkie do rozróżnienia płci, kiedy są młode. Z reguły samce są większe i mają większe płetwy. Posiadają także szerszy i głębszy pysk – aby trzymały w nim jaja i małe. Samice są natomiast mniejsze, a ciało ich jest bardziej zaokrąglone. Potrzeba wiele doświadczenia, aby odróżnić dorosłe Arowany, dopiero gdy zaczyna się one dobierać w pary i rozmnażać można być 100% pewnym, co do ich płci.
Czas, jaki Arowana potrzebuje do osiągnięcia dojrzałości płciowej zależy od warunków, w jakich żyją. Im lepiej się nimi opiekujemy tym szybciej dojrzewają. Samce okolo 4-5 lat. Samice 2-3 lat.
Tarło w naturze najczęściej przebiega w wodach stojących, płytkich zalewiskach rzek. Poprzedza je taniec godowy samca, polegający na ciągłym okrążaniu samicy z jednoczesnym potrząsaniem głową. Wymusza on na niej zbliżenie się do dna, gdzie samica w piaszczystym dołku składa duże ziarna ikry o średnicy ok. 8–12 mm w ilości 30–80, a czasem nawet 100 szt., a samiec niemalże w tym samym czasie je zapładnia, po czym zbiera ikrę do pyska, gdzie jest inkubowana przez co najmniej 50–60 dni. Nic nie je w tym czasie. Jeśli samiec nie jest w stanie pomieścić w pysku wszystkich ziaren, samica również je zbiera, ale nie inkubuje ich – najczęściej pożera. Pod koniec okresu inkubacji młode są wypuszczane do toni wodnej, ale tarlaki troskliwie ich pilnują. W razie zagrożenia małe arowany z podwieszonymi jeszcze woreczkami żółtkowymi szybko chowają się w pysku samca. Mają wtedy 8–10 cm długości. Po kilku dniach od resorpcji zapasów z woreczka młode usamodzielniają się, a samiec powraca do polowań. Młode od razu spożywają żywy pokarm. Są bardzo żarłoczne i jeśli pokarmu nie starcza, mogą ze sobą walczyć.
W niewoli zwykle są one rozmnażane w stawie. Można to także zrobić w akwarium, ale jest to bardzo trudne. W stawach ziemnych wpuszczamy dziesiątki dojrzałych Arowan, połowa męskich osobników, połowa żeńskich. Dzięki temu zachowujemy naturalne parowanie. Są one uważnie obserwowane, a kiedy para „uformuje się” będzie one odganiała inne Arowany i zacznie składać jaja. Wtedy zakładana jest specjalna siatka, aby oddzielić je od innych Arowan. Po przejściu całego procesu rozmnażania, kiedy to małe pływają już samodzielnie są one wyławiane i trzymane na początku oddzielnie. Często kiedy jeszcze ikra jest inkubowana w paszczy samca jest ona jemu zabierana i dalej w specjalnych zbiornikach z odpowiednim rucham wody oraz napowietrzeniem trzymana aż do czasu wchłonięcia woreczka pokarmowego.
Większość z nas nie ma jednak możliwości rozmnażania Arowan w stawie ziemnym, dlatego skupimy się głównie na rozmnażaniu w akwarium.
Są dwa sposoby na parowanie Arowan. Pierwsza to mieszanie kilku dorosłych osobników razem i oczekiwanie aż wybiorą się same. Druga to wybór osobników, które naszym zdaniem są odmiennej płci i oczekiwanie aż może się połączą.
Pierwsza metoda
Należy mieć przynajmniej 6 dorosłych Arowan, aby mieć jakiekolwiek szanse na powstanie pary. Należy je od początku trzymać razem, gdy są młode. Jeżeli to nie jest możliwe, należy wpuścić je wszystkie tym samym czasie do akwarium, aby nie walczyły o terytorium. Obserwujemy je uważnie, a gdy para się uformuje, zauważymy że samiec będzie pływał blisko samicy i będzie odganiał inne Arowany. Para zacznie wtedy oznaczać swoje terytorium. Reszta Arowan w tym czasie będzie musiała opuścić akwarium.<br>
Adoracja zajmie około 1-2 miesiące. W tym czasie będą one pływały blisko siebie, często w kółko, ganiając się i podgryzając wzajemnie ogony i płetwy. Często mogą się okaleczać. Samica zwykle ma więcej ran i urazów w szczególności przy płetwie odbytowej, genitaliach i okryć skrzeli. Prawdopodobnie samiec symuluje w ten sposób wydzielanie hormonów. Ich apetyt stopniowo będzie spadał. Tył samicy zacznie się powiększać i wypełniać jajami. Następnie wybiorą one miejsce na zniesienie jaj, zwykle tam gdzie prąd nie jest tak silny. Dobrym pomysłem jest też przykrycie akwarium, aby uniknąć przerwania wydzielania jaj, gdy np: para się przestraszy. Będą one pływały przy sobie, ocierając się od czasu do czasu. Następnie para przestanie pływać i podczas dalszego ocierania, w nagłym skurczu samica wypuści wszystkie jaja, a samiec w tym samym czasie wypuści na nie spermę, aby je zapłodnić. Cały proces zaczyna się z reguły po południu. Ilość jaj waha się od 50 do 80, każde okolo 12-15 mm średnicy. Samiec natychmiast zbiera tyle jaj ile tylko jest w stanie. Pozostałe są zwykle pożywieniem dla samicy, w celu odzyskania przez nią składników pokarmowych. W czasie, gdy samiec przechowuje jaja samica będzie próbowała odpędzić go od miejsca zniesienia jaj, aby znalazł on inne miejsce na wychowanie młodych. Może to przybrać także gwałtowny przebieg, a samiec może w tym czasie połknąć kilka jaj. Jest także dobrym pomysłem, aby oddzielić samca i samice na ten czas.
Żółtko młodej Arowany zostanie zabsorbowane w przeciągu 60 dni. Małe zaczynają opuszczać paszczę samca najpierw na krótki czas a potem, gdy nabiorą pewności na dłużej. W tym czasie można spróbować karmić młode Arowany pijawkami. Młode można oddzielić od samca, gdy będą regularnie przyjmować pożywienie przez kilka dni. Należy także zwrócić uwagę na wodę w ich nowym akwarium. Powinna zawierać ona przynajmniej połowę wody z macierzystego akwarium, po to, aby uniknąć szoku.<br><br>
Druga metoda
Aby spróbować tej metody należy być pewnym, że są one przeciwnej płci. Metoda ta powinna być przeprowadzana tylko przez doświadczonych akwarystów. Należy dostarczyć Arowanom dużo zdrowego i pożywnego pokarmu. Następnie Arowany są przenoszone do wspólnego akwarium z przezroczystą przedziałką. Należy dać im czas na przyzwyczajenie się do siebie i dostarczać pokarmu o tej samej porze. Po kilku tygodniach należy wyjąć przedziałkę i obserwować dokładnie ich zachowanie. Są one wtedy zwykle bardziej waleczne niż pary z naturalniej selekcji. Rany są nieuniknione. Jakkolwiek, gdy będą one zbyt waleczne należy je ponownie oddzielić. Pamiętajmy, że musimy być pewni, że są one przeciwnej płci i że są wystarczająco dorosłe. Jeżeli okaże się, że jest to para, proces będzie dalej przebiegał tak jak przy naturalnym parowaniu.